یکی از مسائل مهم مربوط به زنان در ادیان آسمانی ،مسئله لزوم عفاف وحجاب زن است .آثار به جا مانده از انسان های اولیه نشانگر این است که حجاب پیشینه ای به درازای تاریخ دارد واختصاص به اسلام ندارد .

نقش برجسته ای که در تل العمارنه(در استان اسیوط مصر)موجود است ومربوط به چهارده قرن قبل از میلاد است،تصویر ملکه "نفر تی تی "ودخترش را نشان می دهدکه هر دو پوشش به تن دارند.

نقش برجسته ای که مربوط به چهارده قرن قبل از میلاد است ،تصویر فرعون مکاریتوس ویک زن ودخترش را نشان می دهد که هر سه ،قسمت پایین بدن را پوشانده اند.

در تصویری از یک نقاش مصری که با توجه به اهرام سه گانه مصر ،قدمت آن به سه هزار قبل از میلاد می رسد،دختران تمام بدن خود و پسران نیمه پایین بدن را پوشانده اند.

نقش برجسته های معبد کارناسوس در موزه بریتانیا ،کتیبه معبد زئوس،موزه برلین ومجسمه کاونارنس  در موزه ناپل ،همگی نشان دهنده ای پوشش زنان در قبل از اسلام است.

در هر کدام از این موزه ها مجسمه های از زنان وجود دارد که با پوشش کامل وجود دارد که قدمت آنها به سه هزار قبل از میلاد می رسد.

از این تصاویر ونقاشی ها معلوم می شود که اصل حجاب قبل از ظهور اسلام بوده است واسلام تنها حد و مرز آن را مشخص کرده است.

اسلام این عادت قدیمی را که از اعتدال بیرون بوده ،مثل بسیاری از عادات دیگر ،اصلاح وتعدیل نموده وجز فرضیه دینی قرار داده است.به گواهی تاریخ ،زنان در یونان ،روم وایران باستان ،به ویژه شهرنشین وزنان طبقه اشراف ،وخود را می پوشاندند واز نظر ها دور نگه می داشتند .در یونان زن هنگامی که از خانه بیرون می آمد بدن وصورت خود را می پوشاند.وهمچنین در میان اروپائیان نیز حجاب معمول بود.در روسیه ،حجاب تا هنگام سلطنت پطر کبیر ،معمول بود ودر اثر کوشش و مداخله وی حجاب برداشته شد .در ایران زنان اشراف بسیار کم از منزل خود بیرون می رفتند وسخت به حجاب عادت کرده بودند.حجاب از دیر زمان جزء آداب متمدن جهان بوده است واسلام آن را به صورت مناسب ،موافق با صالح اجتماعی وحکم مذهبی قرار داده است.