نمیدانم چگونه باید تو را سپاس بگویم؟

کدام کلام می تواند شکر تو را ادا کند

و حد قدر شناسی مرا به تو برساند؟

هیچ گاه  نخواهم تواتنست شکرت را به جا آورم

و سپاست گویم به خاطر همه لطف ها و مهربانی ها.......

بر این که مرا در دامن اسلام و مرکز تشیع

به این جهان آوردی....

هر قصه مادر به نام تو آغاز می شود!

صبح به نام تو آغاز می شود

و شب به یاد تو روز را خاتمه می داد

انگار من را برای پرستش خود خواسته بودی

 تا به راه تو بیایم :

انگار بدبختی را و تیره روزی را

برایم نپسندیده بودی

که اگر می پسندیدی

چنین هدایتم نمی کردی

بارالها!

تو را سپاس که راه شناخت را به

 پروردگاری ات را به ما گشودی

و به توحید مخلصانه ات رهنمون مان شدی

و قلبمان را از شرک در خود دور داشتی

مهربانا!

تو را سپاس که قرآن را بر ما فرستادی

و آن را نوری ساختی که در پرتو پیروی از آن

از ظلمات گمراهی و جها لت به عرصه

هدایت و نور پا گذاریم!

تو را سپاس میگوییم و از تو می خواهیم

که بارش مهر و عطوفت را بر

سر مان مستدام بداری

و ما را از وادی رحمتت نرهانی

رشته الفتی بر ما بیفکنی  تا از سایه سار کرمت

بیرون نرویم و سیاهی غفلت و نادانی

را از ما دور بداری

ای مهربان ترین مهربانان!