حمد و سپاس خداوندی را که به ما نعمت و ولایت ارزانی داشت و چراغ پر فروغ امامت را روشنگر راهمان گردانید و در سایه پر برکت جمهوری  مبارک اسلامی تحت تربیت و رهبری مردی از تبار ابراهیم از شکست بهت ها برگشته,موسی ای از طور آمده ,مسیحی از سماء,باز آمده یوسفی  رنج زندان هجران کشیده ,ندای ملکوتی :قو لو لا اله الا الله وحسین وار به قربانگاه رفته و یار و فرزند را فدای دوست کرده قرار داد.

تا در کام بلا رفتن و دست از جان شستن و به یار پیوستن و هم گام شدن با معشوق از چاه تن برون شدن و طعم شیرین وصال را چشیدن و در مسلخ عشق دست و پا زدن و زیر بار ظلم نرفتن را به ما بیاموزد .
اندیشه ات را پرواز ده به یار آر سالهای انتظار را شبهای که شمع زندگیمان میسوخت و یارای روشن بخشیدن به وجودمان را نداشت روز های که گل آزادی حتی یک لحظه به روی مرغان باغ ملکوت نمیخندید و ما در تنگ نای زندگی در اسارت تن بودیم گوهر خوشبختیمان در سیاهچال ناامیدی مدفون بود مسئولیت برایمان معنا پیدا نکرده بود و ما وارثان ظلم 2500 ساله بودیم تنها یاد گرفته بودیم منتظر باشیم و سکوت تنها راه علاج دردهیمان بود .
اما زمستان رفتنی است و فجر با نسیم خوش حیات خواهد رسید شب های روشن از اوج آسمان به سوی خاکیان آمد و تندیس ایمان از پهنای سپهر با پرنده ای پولادین به زمین نشست و امید را همراه با عشق در کوچه پس کوچه های شهرمان جاری ساخت.
آذرخش مبارزه دلهای خسته مان را به لرزه درآورد و با گرمیش قلب هایمان را به پرواز در آورد و نغمه الهی را در رگ ها ی خشکیده به جریان وا داشت و چشمهامان را فروغی تازه گرفت.
ندای آرزو در عمق سینه هامان کاشته شد تا گل های زیبای انسانیت در باغ وجودمان به بار آید و این سالها را تا کنون و اتحاد را توشه را همان قرار داد ,دلهامان منقلب شد و سکوت چندین ساله را شکستیم .فریاد برآوردیم و در عمق وجودمان بر جستجوی حق پرداختیم .
ما در انتظار قاصدک های رهایی بودیم  فرصت را غنیمت داشتیم و آیه های عبرت را در گوش یکدیگر خواندیم ما خسته از راه بی هدف خود بودیم و اینک هنگام غروب غمها بود.
ما گل لا له کاشتیم در زمین سرخ وطنمان و گلهای لاله رنگین تر از همیشه به بار نشست چرا که آبیاریش را خون شهیدانمان کردند . زمستان هنوز به نیمه نرسیده بود که بهار آمد روح آمد و روح بخشید و لیال و العشر را مطلع الفجر زیبا به روز رساند.و انقلاب شد,آری دگرگون شدیم و بهار آمد با تمام زیبایش رسید و این گفته در اندیشه هامان قوت گرفت که بها را روح خدا برای همه عمر در قلبهامان کاشت و ایستادگی در مقابل ستم را.