دین یعنی اعتقاد به آموزه های خدایی برای زندگی کردن از منظر پروردگار

و به عبارتی روشن تر :قوانین زندگی از دیدگاه خداوند.

و متدین به کسی گفته میشود که آن قوانین را پذیرفته و به آن عمل میکند.

اما مطالب و محتوایی دین در چند موضوع خلاصه میشود:

الف) اعتقاد به آفریننده ای برای جهان و جهانیان،با تمام صفات خالق

ب) اعتقاد به این که زندگی دارای دو بخش دنیا و آخرت است و این که آدمی

نه تنها هیچ اطلاعی برای برنامه ریزی در مورد زندگی در آن دنیا و نیز فراهم آوردن مقدمات سفر به آخرت ندارد،که برای زندگی کردن در همین دنیا و روش تعامل با خود و جامعه ،نیازمند راهنمایی های مجدانه پروردگار است.

ج) لزوم متابعت از محتوای دین(البته در اصول دین با درک و شناخت دلیل و سپس قبول آن و در فروع دین با صرف علم پیدا کردن.یعنی همین قدر که فهمیدی مثلا نماز واجب است ،باید آن را به جا آوری حال به چه علت واجب شده و فواید آن چیست و غیره،دیگراز مکلف خواسته نشده است.و در هیچ آیه روایتی نیامده درصورتی نماز واجب است که بدانی برای چه واجب شده است).

نکته:منظور از اصول دین،شالوده و پایه هاب اساسی دین است که اگر هر کدام از آن ها نباشد،ساختمان دبن فرو می پاشد .و آن ها در دبن اسلام پنج مورد است _ هر چند بعضی از فرقع ها برخی از این موارد را قبول نکرده اند_که عبارت اند از :١ . توحید ٢. نبوت ٣. عدل  ۴. امامت ۵. معاد روز قیامت که هر کس یکی ازاین ها را انکار کند در واقع دینی به نام اسلام را نپذیرفته است.